جهت گیری دینی پدر و ادراک فرزندان از الگوهای ارتباطی خانواده

چکیده زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه جهت گیری دینی پدر با ادراک فرزندان از الگوهای ارتباطی خانواده در دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه انجام شد. روش بررسی: نمونه ای مشتمل بر 360 دانش آموز و پدران آنها، که به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند، در پژوهش مشارکت داشتند. پرسشنامه الگوهای ارتباطات خانواده توسط دانش آموزان و پرسشنامه جهت گیری مذهبی با تکیه بر اسلام، توسط پدران دانش آموزان تکمیل شدند. یافته ها: نتایج کلی حاکی از آن بود که جهت گیری دینی پدر به صورت مثبت، ادراک فرزندان از الگوهای ارتباطی خانواده را پیش بینی می کند. ابعاد عقاید- مناسک و اخلاق از جهت گیری دینی پدر به صورت مثبت ادراک فرزندان از بعد گفت و شنود الگوهای ارتباطی خانواده را پیش بینی می کنند. همچنین ابعاد عقاید- مناسک و اخلاق از جهت گیری دینی پدر به صورت مثبت ادراک فرزندان از بعد همنوایی الگوهای ارتباطی خانواده را پیش بینی می کنند. بین دانش آموزان دختر و پسر از نظر الگوهای ارتباطی خانواده تفاوتی مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: اینکه پدر دارای کدام جهت گیری دینی باشد در اداراک فرزندان وی از الگوهای ارتباطی خانواده مؤثر است. این نوشتار با بحث از یافته های پژوهش، اشاره به مضامین عملی و علمی نتایج و ارائه پیشنهادهایی برای پژوهش بیشتر بر خود مُهر ختام می زند. واژگان کلیدی: جهت گیری مذهبی، الگوهای ارتباطی خانواده، همنوایی.